Ascensie van A tot Z
De mensheid bevindt zich in een ascensieproces; het ophogen van ons bewustzijn. Van een beperkt menselijk bewustzijn naar een groot goddelijk bewustzijn. Van een leven in afgescheidenheid vol strijd naar een leven in eenheid, vrede en harmonie. Welke stappen zijn daarvoor nodig? Het helen van oude pijn en het omarmen van nieuwe inzichten is niet voldoende. We worden immer nog met dualiteit geconfronteerd, in onszelf én met anderen. Er is meer nodig om met een hoog bewustzijn een vredige wereld te scheppen. Wat dat is, zal de komende tijd steeds duidelijker worden voor ons. Leuk zal het niet zijn!
Na de millenniumwisseling is ons ascensieproces echt van start gegaan. Velen zijn ontwaakt en met zichzelf aan de slag gegaan. We houden onszelf een spiegel voor en laten alles los wat ons niet meer dient. Het hoofd en de buik worden opgeschoond om de weg vrij te maken voor het hart. Leven in onvoorwaardelijke liefde is ons doel. Wie in liefde leeft, biedt ruimte aan zijn ziel om zich te laten voelen. De ziel die een groter bewustzijn heeft dan de mens en die via de intuïtie, het innerlijk weten, met ons communiceert. Ons begrip van het leven neemt daardoor toe. Toch blijven er vragen onbeantwoord.
Maar dan? Wat gebeurt er dan? Ons is jarenlang voorgehouden dat de komst van de nieuwe aarde aanstaande is. Of via een algehele bewustzijnsverruiming van de mensheid, gedragen door 144.000 verlichte zielen, of door een splitsing in tijdlijnen. Zij met een hoge trilling scheiden zich af van hen met een lage. Kijken we naar de huidige realiteit op aarde dan mogen we ons afvragen of deze scenario's nog houdbaar zijn. De Coronatijd heeft duidelijk gemaakt dat het overgrote deel van de mensheid nog niet wakker is. De militaire conflicten maken thans duidelijk dat de tijdlijnen nog niet volledig gescheiden zijn. En ook onder de wakkere mensen slaat de twijfel toe. Of ze trekken zich terug op het platteland en in de natuur of ze verliezen zichzelf in de liefdevolle armen van Jezus of ze manifesteren zich suf elke dag in de hoop een succes van hun leven te maken.
Het is tijd om nieuw licht te laten schijnen op ons ascensieproces. Niet het licht van verlangen naar een fijn en liefdevol leven, de kurk waar we jarenlang op hebben gedreven, maar het licht van de realiteit. Het duister tiert immer welig op aarde, waardoor onze vrijheid onder steeds grotere druk komt te staan. We krijgen eerder minder dan meer ruimte om ons eigen leven te leiden. Gebrek aan geld en begrip houdt ons stevig in de greep. En straks kunnen we geen kant meer op als een social credit system wordt ingevoerd. Waarom gebeurt dit, waarom zwaait de deur naar de nieuwe tijd niet open voor ons? Daarop is maar één antwoord te geven: we zijn nog niet klaar met ons proces van opschoning en ophoging.
Na uitbreiding van ons bewustzijn en heling van het verleden zijn meer stappen nodig om een echte liefdevolle schepper van een nieuw en harmonieus leven te worden. Denk aan het versterken van vertrouwen en overgave en aan het bewerkstelligen van neutraliteit en dienstbaarheid. Ook deze goddelijke kwaliteiten mogen we in onszelf gaan opdiepen en uitvergroten. Kan jij al volledig in vertrouwen leven (geen angst meer), kan jij je al overgeven aan Gods wil (meegaan in de stroom), kan jij jouw oordelen al achterwege laten (volledig openen van het hart), ben jij helemaal dienstbaar aan een ieder die daarvoor openstaat? Of ben je nog elke dag met jezelf bezig, vanuit angst voor een tekort, vanuit de wens om gezien te worden, vanuit de behoefte aan vrijheid en rechtvaardigheid? En alles op basis van de mannelijke denkkracht en spierkracht, omdat de ontvankelijke vrouwelijke energie (magneet) nog niet helemaal is geïntegreerd. Wie zich herkent in dit beeld heeft nog stappen te zetten.
Die zetten we niet in de oude setting, maar in een nieuwe: één van afbraak en leegte. Ons leven gaat dus veranderen. Een periode van tegenslagen en leegte staat ons te wachten, nodig om onze wil, behoeftes en ego los te laten. Dat doen we niet in de paradijselijke flow en in voorspoed, maar juist met tegenwind en in de ledigheid van het bestaan. Actie is geen reactie meer. Alleen zo laten onze oude menselijke verschijningsvormen hun koppie hangen en krijgt de ziel alle ruimte om haar stempel op ons leven te zetten. Een setting die te vergelijken is met de kruisweg en kruisiging van Jezus. Om zijn leven in een lichtlichaam te kunnen voortzetten, moest hij zijn totale mens-zijn loslaten. In gevangenschap, tijdens de martelingen en aan het kruis.
Waarom is dat nodig? Waarom wacht ons een nieuwe periode van zware uitdagingen? Een nieuw leven in licht en liefde, in vrede en harmonie scheppen we niet met menselijke vaardigheden maar met goddelijke. Niet vanuit een strijdbare houding, aangevuurd door ons ego, maar vanuit een staat van innerlijke vrede, ingegeven door de ziel. En dat lukt alleen als we ons totaal kunnen overgeven aan het leven. Niet meer leven om te overleven, maar leven volgens de principes van God. De belangrijkste: niets is toeval, alles is gepland en alles dient een doel. Wie dit kan voelen bevindt zich op de goede weg. Wie hiertegen in opstand komt, wie bepaalde zaken niet onder ogen wil komen en blijft strijden voor zijn lot, wordt nog aangestuurd door zijn menselijke vorm. Hoe liefdevol het gedrag ook moge zijn.
God kent geen voorkeur en oordeelt niet. God kent alleen uitdagingen om wijzer, krachtiger en liefdevoller te worden. Uitdagingen in het licht van de waarheid én in het donker van de leugen. De twee kanten waaruit het leven is opgebouwd: licht en donker, goed en kwaad. Dankzij de wrijving daartussen kunnen we groeien. Maar alleen dan als we ons oordeel achterwege leren laten, als we geen voorkeur meer uitspreken. Duister is niet meer dan een instrument van het licht, bedoeld om ons bewustzijn te vergroten. Zonder angst geen liefde, zonder pijn geen geluk, zonder armoe geen rijkdom. Wie het duister kan danken voor zijn inzet, wie pijn kan accepteren als onderdeel van het leven, stapt uit de dualiteit de eenheid in.
Op dit moment hebben nog maar weinig mensen die stap gezet. Lang niet iedereen heeft al een bewustzijn gebaseerd op onvoorwaardelijke liefde, lang niet iedereen is een Christus die de eenheid van het leven eert, lang niet iedereen kan zich belangeloos inzetten voor het belang van allemaal. Niet alleen onder gunstige omstandigheden, maar juist ook in moeilijke tijden. Daarom zullen de duimschroeven de komende tijd nog verder worden aangedraaid. We zullen nog meer vrijheid verliezen, nog meer tegenslagen moeten verwerken, nog meer armoe ervaren, nog meer uitsluiting voelen. Alleen zo kan de diepste pijn in ons systeem worden opgelost. Pijn als voedingsbron van onze menselijke wil, behoeften en ego. Dat gebeurt niet mediterend en affirmerend op een yogamat, maar in de rauwe wereld om ons heen. Pas als de laatste pijn in het diepste van ons wezen weg is, kunnen we de finale stap naar een goddelijk bewustzijn zetten en de nieuwe aarde betreden.
En daarvoor zijn de inspanningen van het duister nog nodig de komende jaren. Zij zijn uiteindelijk onze verlossers. Rek je bewustzijn op en zie de dynamiek van het leven: zonder duister geen licht.
David Goedhart
schrijver & visionair
www.davidgoedhart.nl